- znarowić
- détraquer
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
znarowić — dk VIa, znarowićwię, znarowićwisz, znarowićrów, znarowićwił, znarowićwiony «uczynić (konia) narowistym» Znarowić konia. znarowić się «stać się narowistym» Koń się znarowił … Słownik języka polskiego
znarowić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}narowić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narowić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, narowić sięwię się, narowić sięwi się, narowić sięrów się {{/stl 8}}– znarowić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o koniach: stawać się narowistym, nieposłusznym, trudnym do powożenia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień